endalausir brandarar

Sökum tímaskorts verður lítið um bloggfærslur, þær verða að bíða betri tíma, sem verður sennilega ekki fyrr en hægist um í skólanum. Svo hér er bara enn einn brandarinn í viðbót

 

Jónas og frú gátu ekki eignast barn svo þau ákváðu að fá
sæðisgjafa til að koma af starta fjölskyldu. Daginn sem "sæðisgjafinn" átit að
koma í heimsókn, kyssti Jónas konuna sína bless og sagði "jæja, elskan,
ég er þá farinn í vinnuna, maðurinn kemur fljótlega."

Hálf tíma síðar, er fyrir tilviljun, barnaljósmyndari, staddur í
hverfinu hennar og hringir á bjöllunni í þeirri vona að fá verkefni.
"Góðan daginn frú", sagði hann, "ég er komin til að......."
"Ó, þú þarft ekkert að útskýra" sagði Jóna feimnislega, "ég átti von á þér".
"Í alvöru", sagði ljósmyndarinn. "Nú það er ánægjuleg, vissirðu að börn eru
mín sérgrein"?? "Ja, það er nú akkúrat það sem við hjónin vorum að
vonast eftir. Gjörðu svo vel og komdu inn á fáðu þér sæti". Eftir
smástund sagði hún, vandræðalega, "hvar byrjum við?" "Láttu mig
bara sjá um allt. Ég byrja yfirleitt í baðkarinu, svo á sófanum og loks
nokkrar á rúminu. Stundum er meira að segja stofugólfið heppilegast,
það er hægt að teygja svo vel úr sér það "

Baðkarið, stofugólfið, hugsaði Jóna, Engin undra að þetta gekk
ekkert hjá okkur hjónum - "Já, frú mín góð, ég get ekki lofað
fullkomnum árangri í hvert skipti, en ef við notum mismunandi stellingar og ég
skýt frá mismunandi sjónarhornum, þá þori ég að lofa að þú verður
ánægð með útkomuna." Vá, það er aldeilis mikið sagði Jóna með
andköfum. "Frú mín góð, í mínu starfi verður maður að gefa sér
góðan tíma í hlutina. Ég mundi gjarnan vilja skjótast í þetta en
ég er viss um að þú yrðir ekki ánægð með útkomuna." "Ætli maður kannist
ekki við svoleiðis", tautað Jóna lágt. Ljósmyndarinn dró upp nokkur
sýnishorn af barnamyndum og benti Jónu á árangurinn.

"Mér tókst sérstaklega vel til með þessa tvíbura" sagði
ljósmyndarinn, "eins og mamma þeirra var þó erfið". - "Var hún erfið?", spurði Jóna.
"Ég er nú hræddur um það. Ég varð að fara með hana í
lystigarðinn til að ná að ljúka verkinu vel. Fólk safnaðist að og fylgdist með."
"Fylgdist með?" sagði Jóna og gapti af undrun - "og þetta tók í allt 3
tíma. Móðirin hrópandi og kallandi allan tímann - ég gat varla
einbeitt mér, svo þegar það byrjaði að dimma varð ég að gefa í, en það
var ekki fyrr en íkornarnir voru farnir að narta í græjurnar þá varð
ég að hætta og ganga frá."

Jóna hallaði sér fram og sagði "voru þeir í alvöru farnir að narta
í .... græjurnar?" "Þetta er alveg satt frú mín góð."

"Jæja ef þú ert tilbúin þá ætla ég að gera þrífótinn kláran"
"ÞRÍFÓTINN"???

"Ó já, frú Jóna. ÉG verð að nota þrífót "to put my Canon on, It's
much too big to be held in the hand very long."